علیرغم اینکه VPN مدرن عمدتاً برای دسترسی به خدمات پخش محدود منطقه ای استفاده می شود، این چند ابزار کوچک و کاربردی سابقه ای به سال 1996 دارند. تکامل VPN با ایجاد پروتکل تونل نقطه به نقطه (PPTP) آغاز می شود. ) که در درجه اول به گوردیپ سینگ پال مایکروسافت نسبت داده شد.

مراحل اولیه

PPTP به عنوان وسیله ای برای ایمن سازی اتصالات از راه دور عمل می کرد که کارمندان را قادر می ساخت به طور موثر از خانه کار کنند. علیرغم اینکه تونل نقطه به نقطه به راحتی رمزگشایی می شود و مدت کوتاهی پس از شروع آن مسدود می شود، این یک اختراع برجسته بود که توپ را در توسعه VPN قرار داد. در طی چهار سال آینده، PPTP به تدریج به چندین پروتکل دیگر (IPsec، IKEv1، L2TP) تبدیل شد، که هدف هرکدام بهبود نقاط ضعف نسخه قبلی بود.

توسعه فناوری

سال 2001 اولین پروتکل VPN منبع باز (به طور رایگان در دسترس برای تعدیل) منتشر شد: OpenVPN. با ایجاد امکان احراز هویت همتایان با نام کاربری و رمز عبور، کلیدهای از پیش به اشتراک گذاشته شده و گواهی های دیجیتال، OpenVPN به نمونه اولیه VPN مدرن تبدیل شد. از سال 2001، پروتکل های جدید تحولات مثبتی را در فضا به ارمغان آورده است.

• در سال 2005 IKEv2 اطمینان حاصل کرد که اتصال VPN می تواند در برابر تغییر شبکه بهتر مقاومت کند، یعنی در صورت تغییر از Wi-Fi به داده تلفن همراه، از قطع شدن اتصال شما جلوگیری می کند.
• SoftEther (2014) به طور همزمان یک پروتکل و سروری بود که می توانست از پروتکل های دیگر پشتیبانی کند. به دلیل منبع باز بودن و ارائه سرعت های بالاتر و امنیت بالاتر قابل توجه بود.
• WireGuard آخرین پروتکل (2019) است که دارای سازگاری بین پلتفرم و جدیدترین فناوری امنیتی است. این یک کار در حال پیشرفت باقی مانده است.

VPN ها امروز

در سال 2023، تقریباً 16٪ استرالیایی ها با استفاده از VPN به وب دسترسی دارند. از آنجایی که امنیت داده‌های ما برای شرکت‌ها و مصرف‌کنندگان حیاتی‌تر می‌شود، احتمالاً افراد بیشتری VPN را انتخاب می‌کنند. و با این حال، در حالی که امنیت انگیزه اصلی استفاده از VPN است، تامین آزادی اینترنت و پنهان کردن مکان‌های پخش جریان، برنامه‌های مدرن‌تری برای این فناوری هستند.

مربوط: راهنمای استفاده از VPN