تقریباً هر تبلیغ VPN را تماشا یا گوش دهید و ادعاهای زیادی ایجاد خواهد کرد. شرکت های VPN دوست دارند این قول را بدهند که با استفاده از خدمات خود، از بدافزارها، سرقت هویت و چشمان کنجکاو در امان خواهید بود. در نتیجه، بسیاری از مردم فکر می‌کنند که VPN برای اطمینان از محافظت از آنها در هنگام مرور اینترنت ضروری است.

VPN ها کاربردهای خود را دارند، اما آنها ابزار امنیتی یا حریم خصوصی نهایی نیستند که این تبلیغات شما را باور می کند. مهم نیست که چقدر قیمت خوب است، چند نکته مهم وجود دارد که باید هنگام انتخاب ارائه دهنده VPN در نظر داشته باشید.

بیایید برخی از افسانه های رایج VPN را بررسی کنیم و در مورد اینکه چگونه می توانید تشخیص دهید که آیا VPN برای شما مناسب است یا خیر، بیایید.

VPN چیست؟

بیایید با تعریف دو اصطلاح شروع کنیم: VPN و رمزگذاری. VPN مخفف Virtual Private Network است. VPN ها تونل های دیجیتال امنی هستند که ترافیک وب شما می تواند هنگام پرواز در سراسر اینترنت از آن عبور کند. مردم از VPN استفاده می کنند تا از مشاهده ترافیک وب آنها توسط اشخاص ثالث غیرقابل اعتماد جلوگیری کنند و محدودیت های جغرافیایی را دور بزنند. بیشتر در مورد آن در بخش مورد استفاده. یک VPN شبیه یک تونل واقعی است که هیچ کس در خارج نمی تواند ماشین شما را در حین رانندگی در آن ببیند. تنها چیزی که می بینند تونل است.

بخش امن “تونل های دیجیتال امن” با استفاده از فناوری به نام رمزگذاری انجام می شود. رمزگذاری فرآیندی است که داده ها را در قالبی غیرقابل خواندن برای اشخاص ثالث غیرمجاز درهم می کند. در مورد قیاس تونل واقعی ما، رمزگذاری مانند دروازه هایی در دو طرف تونل است. تا زمانی که کلیدی برای باز کردن قفل دروازه‌ها نداشته باشید (مهمانی مجاز)، نمی‌توانید افرادی را که داخل آن رانندگی می‌کنند (اطلاعات شما) مشاهده کنید.

مورد استفاده: زیرساخت کسب و کار

دسترسی از راه دور ایمن به منابع شرکتی استفاده اصلی VPN است. VPN ها توسط تیمی در مایکروسافت ایجاد شده اند که پروتکل تونل زنی نقطه به نقطه (PPTP) را برای اتصال از راه دور به منابع شرکت به روشی امن توسعه داده اند. بسیاری از سازمان ها منابع محرمانه مهمی دارند که در پشت فایروال ها ایمن شده اند. یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی با سوابق پزشکی، بانک هایی با داده های مالی، یا یک مدیر اجرایی شرکتی با اسرار تجاری را در نظر بگیرید. به طور سنتی، تنها راه دسترسی به منابع پشت فایروال، حضور فیزیکی در دفتر محلی و اتصال به شبکه میزبان این منابع بود.

با این حال، حتی قبل از اینکه کار از راه دور و ترکیبی رایج شود، نیاز روزافزونی برای دسترسی ایمن به منابع شرکت در خارج از دفتر، اغلب توسط مدیران مسافر یا اعضای تیم فروش وجود داشت. نیاز به دسترسی از راه دور به منابع ایمن در طول همه‌گیری کووید-19 افزایش یافت، جایی که دفاتر در سطح جهانی باید تعطیل می‌شدند و تقریباً هر کار یقه سفید باید از خانه انجام می‌شد.

VPN های شرکتی مانند Cisco AnyConnect در رایانه کارمند بارگیری می شوند. پس از احراز هویت با نام کاربری و رمز عبور، آنها می توانند به طور ایمن به منابع شرکت در هر نقطه از جهان دسترسی داشته باشند. VPN های شرکتی یکی از رایج ترین و کاربردی ترین کاربردهای VPN هستند. با این حال، با ظهور نرم افزار به عنوان سرویس (SaaS) و دسترسی به شبکه بدون اعتماد (ZTNA)، VPN های شرکتی به آرامی خود را با راه حل های مدرن تر جایگزین می کنند.

مورد استفاده: امنیت

با تهدید فزاینده بدافزارهایی مانند باج‌افزار و حساب‌های در معرض خطر ناشی از حملات فیشینگ، ارائه‌دهندگان VPN دوست دارند پیشنهاد دهند که محصولاتشان در برابر چنین تهدیداتی محافظت کنند. با این حال، این یک افسانه است. اکثر VPN ها در برابر بدافزارها، حملات فیشینگ یا وب سایت های ناامن محافظت نمی کنند. از این گذشته، VPN ها فقط تونل های دیجیتالی فانتزی هستند، نه فیلترهای محتوا یا اسکنرهای بدافزار.

با این وجود، VPN ها می توانند به محافظت در برابر یک نوع خاص از تهدید سایبری کمک کنند: حملات Man-in-the-Middle (MITM). حملات MITM اغلب در شبکه های Wi-Fi عمومی انجام می شود. آنها جایی هستند که مهاجم می تواند ترافیک اینترنت دیگری را رهگیری کند. بیشتر اوقات، مهاجمان MITM این ترافیک را برای داده های بالقوه حساس نظارت می کنند. با این حال، در برخی شرایط، مهاجمان می توانند داده های ارسالی را قبل از ارسال به گیرنده تغییر دهند.

حملات MITM مانند گذشته رایج نیستند. اکثر وب سایت ها توسط HTTPS یا Hypertext Transfer Protocol Secure محافظت می شوند. می‌دانید که وقتی یک نماد قفل کوچک در مرورگر خود می‌بینید، یک وب‌سایت توسط HTTPS رمزگذاری می‌شود. HTTPS به طور چشمگیری داده هایی را که آشکارا از طریق اینترنت ارسال می شد تغییر داد. تبلیغات VPN اغلب نشان می‌دهد که گذرواژه‌ها و داده‌های کارت اعتباری شما به‌طور ناامن در سراسر اینترنت ارسال می‌شوند، که اگر وب‌سایتی از HTTPS استفاده نکند، درست است. اما در پیدا کردن یک وب‌سایت قانونی که رمز عبور و کارت‌های اعتباری که از HTTPS استفاده نمی‌کنند بپذیرد، مشکل خواهید داشت.

مهم است که به یاد داشته باشید که VPN ها یک ابزار امنیتی یکتا نیستند. فرض کنید نگران بدافزار یا حملات فیشینگ هستید. در این صورت، بهتر است روی نرم افزار ضد بدافزار خوب و برخی آموزش های آگاهی از فیشینگ سرمایه گذاری کنید. با این حال، اگر در یک شبکه Wi-Fi عمومی هستید، مانند یک هتل در حین سفر یا کار از راه دور در استارباکس، استفاده از آن ضرری ندارد حتی اگر احتمالاً به آن نیاز ندارید. من شخصاً از VPN در شبکه های عمومی استفاده می کنم ، عمدتاً برای آرامش خاطر یا داده های تلفن همراه خود برای سرعت بهتر.

مورد استفاده: حریم خصوصی

حریم خصوصی در مورد جذابیت استفاده از VPN بسیار مهم است، اما پاسخ ممکن است کمی پیچیده تر از آنچه در ابتدا فکر می کردید باشد. قبل از HTTPS، بیشتر کارهایی که در یک وب‌سایت انجام می‌دادید در اینترنت قابل مشاهده بود. با این حال، از زمان اجرای گسترده HTTPS، داده های بسیار کمی در واقع به صورت رمزگذاری نشده منتقل می شوند: آدرس IP شما، وب سایتی که از آن بازدید می کنید (نام دامنه) و ابرداده هایی مانند تاریخ، زمان و مدت بازدید از وب سایت.

در نگاه اول، ممکن است از اینکه چه مقدار داده بدون رمز به اشتراک گذاشته می شود عصبانی باشید. اما به یاد داشته باشید، ارائه‌دهنده خدمات اینترنت شما (ISP) مانند Bell، Telus، Rogers یا Eastlink باید شما را به هر کجا که می‌خواهید در اینترنت بروید بفرستد. آدرس IP شما همچنین برای تقریبی موقعیت مکانی شما استفاده می شود، که می تواند هنگام تلاش برای یافتن رستوران ها یا مشاغل محلی مفید باشد.

VPN ها می توانند به خوبی HTTPS را تکمیل کنند زیرا متادیتای رمزگذاری نشده شما را از ISP، مدیر شبکه یا مهاجمان MITM پنهان می کنند. پنهان کردن ابرداده برای روزنامه نگاران، مخالفان سیاسی یا کسانی که در مناطقی هستند که دسترسی به محتوای خاصی ممکن است غیرقانونی باشد بسیار جذاب است. در کانادا، در حالی که ISPهای ما همیشه معتبرترین سازمان‌ها نیستند، استفاده از اینترنت ما را به تبلیغ‌کنندگان نمی‌فروشند یا سرعت ترافیک را دستکاری نمی‌کنند تا یک سرویس را بر سرویس دیگر ترجیح دهند.

استفاده از VPN در خانه برای جلوگیری از مشاهده ابرداده شما توسط ISP ارزشش را ندارد. احتمالاً به دلیل کاهش سرعت و فقدان نتایج جستجوی خاص جغرافیایی نسبت به مزایای حفظ حریم خصوصی که به دست می آورید، ناامیدتر خواهید شد. با این حال، اگر در منطقه‌ای هستید که محتوای خاصی که باید به آن دسترسی داشته باشید مسدود شده است، مانند چین و رسانه‌های اجتماعی مانند فیس‌بوک یا توییتر، یا یک خواننده بین‌المللی هستید، و ISP شما داده‌های ترافیک وب یا دریچه گاز شما را می‌فروشد. دسترسی به وب سایت های خاص، سپس VPN می تواند یک سرویس مفید باشد.

مورد استفاده: محدودیت های جغرافیایی

دور زدن محدودیت های جغرافیایی احتمالاً محبوب ترین استفاده مصرف کننده برای VPN ها است. از آنجایی که VPN‌ها IP شما را با آی‌پی خود پوشانده‌اند، به نظر می‌رسد که از هر کجای دنیا آمده‌اید. با بازگشت به قیاس واقعی تونل قبلی، تصور کنید که این تونل به قدری طولانی است که به مکان های مختلف متصل می شود. در واقع آنقدر زیاد است که وقتی از تونل بیرون می‌آیید، می‌توانید ادعا کنید که تقریباً از هر جایی می‌آیید، و مرزبان نمی‌داند که آیا حقیقت را می‌گویید یا نه.

این فرض زمانی اتفاق می افتد که از VPN برای دسترسی به کاتالوگ Netflix کشور دیگر یا محتوای YouTube دارای محدودیت جغرافیایی استفاده می کنید. ایالات متحده و کانادا دو تا از بزرگترین کاتالوگ های نتفلیکس را از نظر کمیت دارند، اما این همیشه به این معنا نیست که محتوایی که می خواهید تماشا کنید در آنجا موجود است. به طور مشابه، برخی از محتوایی که من در YouTube تماشا می‌کنم برای مخاطبان آمریکایی محدود شده است.

VPN ها به کاربران این امکان را می دهند تا کشوری را که می خواهند به نظر می رسد از آن آمده اند را برای دسترسی به کتابخانه محتوای انتخابی انتخاب کنند. این استراتژی به صورت معکوس نیز کار می کند. اگر به خارج از کشور خود سفر می کنید، ممکن است بخواهید از VPN استفاده کنید تا به محتوایی که فقط از طریق کتابخانه کشور بومی شما قابل دسترسی است دسترسی داشته باشید.

ملاحظات VPN

اکنون که چهار مورد برتر استفاده از VPN ها را مطالعه کرده اید، فرض کنیم اکنون مصمم به اشتراک در یکی از آنها هستید. با این حال، تعداد زیادی از آنها وجود دارد. شما کدام را انتخاب می کنید؟ در اینجا لیستی از مهمترین عوامل بالقوه برای در نظر گرفتن وجود دارد:

1. امنیت خوب: این احتمالاً ناگفته نماند، اما می‌خواهید مطمئن شوید که VPN شما از شیوه‌های امنیتی استاندارد صنعتی استفاده می‌کند. در مورد امنیت، کلمات کلیدی زیادی وجود دارد، بنابراین ممکن است مجبور شوید بهترین قضاوت خود را در اینجا به کار ببرید. حداقل مطمئن شوید که VPN شما از رمزگذاری 256 بیتی یا “درجه نظامی” استفاده می کند.

2. مکان و عملکرد سرور: اگر از VPN برای جلوگیری از محدودیت‌های جغرافیایی استفاده می‌کنید، مطمئن شوید VPN که مشترک آن هستید سرورهایی را در منطقه‌ای که باید به آن متصل شوید ارائه می‌دهد. علاوه بر این، هنگام استفاده از VPN مراقب کاهش سرعت زیاد باشید. افت عملکرد هنگام استفاده از VPN رایج است زیرا داده های شما باید بیشتر سفر کنند. از آزمایش‌های رایگان استفاده کنید تا مطمئن شوید عملکرد نیازهای شما را برآورده می‌کند.

3. سازگاری دستگاه: اطمینان حاصل کنید که هنگام انتخاب VPN، یکی را انتخاب می کنید که از سیستم عامل های مورد استفاده شما پشتیبانی می کند. اکثر VPN ها از تمام سیستم عامل های اصلی پشتیبانی می کنند. با این حال، برخی از سرویس‌ها، مانند Netflix و Disney+، به شما اجازه نمی‌دهند هنگام اجرای VPN، محتوا را از طریق برنامه‌های iOS خود پخش کنید. قبل از صرف هزینه های کلان برای VPN، این محدودیت ها را در نظر داشته باشید.

4. حریم خصوصی، قیمت گذاری و پشتیبانی مشتری: بگذارید واضح بگویم – اکثر VPN های رایگان بسیار بد هستند. وقتی برای یک محصول پولی پرداخت نمی کنید، به احتمال زیاد یک محصول هستید. به یاد داشته باشید که اگرچه ISP یا سرپرست شبکه شما ممکن است نتواند ابرداده ترافیک وب شما را هنگام استفاده از VPN ببیند، ارائه دهنده VPN شما همچنان می تواند.

بنابراین، انتخاب یک VPN با سیاست حفظ حریم خصوصی قوی بسیار مهم است. در حالت ایده‌آل، ارائه‌دهنده VPN یک خط‌مشی دقیق ثبت صفر دارد به این معنی که هیچ یک از ترافیک مرور شما را حفظ نمی‌کند. این به ویژه هنگام استفاده از VPN رایگان مهم است زیرا آنها احتمالاً از فروش داده های ترافیک اینترنت شما به تبلیغ کنندگان سود می برند. هنگام انتخاب VPN، باید بیشتر از اینکه به ISP، مدیر شبکه یا دولت خود اعتماد کنید، به ارائه دهنده VPN خود اعتماد کنید. پس از همه، شما اکنون تمام ترافیک شبکه خود را از طریق آنها قیف می کنید، بنابراین اگر ارائه دهنده VPN قابل اعتماد نباشد، یک ابزار حفظ حریم خصوصی ضعیف است.

همچنین مهم است که به یاد داشته باشید در حالی که VPN ها آدرس IP شما را از ردیاب ها پنهان می کنند، اما همه ردیاب ها را نیز مسدود نمی کنند. تبلیغ‌کنندگان و وب‌سایت‌ها راه‌های مختلفی برای ردیابی شما در اینترنت دارند. بنابراین، مجدداً، VPN ها یک فروشگاه تک مرحله ای برای جلوگیری از ردیاب ها نیز نیستند.

انتخاب یک VPN خوب نیز لازم نیست گران باشد. حساسیت قیمت گذاری بر اساس کیف پول خرج کننده است. به طور کلی، VPN پولی قابل اعتمادتر از رایگان است. با این حال، همه اینها را در نظر بگیرید و مقداری مقایسه قیمت انجام دهید. اطمینان حاصل کنید که بر اساس کاربردهایی که برای خود مشخص کرده اید، معامله خوبی دریافت می کنید. آزمایش‌های رایگان عالی هستند، اما تنها در صورتی که تجربه خدمات مشتری برای پشتیبان‌گیری از آن وجود داشته باشد.

من شخصاً به ندرت از VPN استفاده می کنم زیرا در خانه کار می کنم و به ISP خود اعتماد دارم (حداقل در این زمینه). با این حال، وقتی تصمیم می‌گیرم به جای استفاده از داده‌های تلفن همراه خود به یک شبکه Wi-Fi عمومی متصل شوم یا برای جلوگیری از محدودیت‌های جغرافیایی گاه به گاه نیاز به تغییر مکان خود دارم، از ردیف رایگان ProtonVPN استفاده می‌کنم.

ProtonVPN بهترین سطح رایگانی را که من دیده ام ارائه می دهد. در حالی که از نظر سرورهای بین‌المللی، سریع‌ترین سرعت یا بیشترین انعطاف‌پذیری را ارائه نمی‌دهد، استفاده و پشتیبانی نامحدودی را برای macOS و iOS، سیستم‌عامل‌های انتخابی من، ارائه می‌کند.

ProtonVPN همچنین بدون آگهی است، با یک خط مشی دقیق ثبت صفر و دارای این مزیت اصلی است که حفظ حریم خصوصی یک حق انسانی است. اگر بیشتر از VPN خود نیاز داشتم، احتمالاً در ProtonVPN مشترک می شوم. این یک تبلیغ نیست، بلکه یک توصیه باز است که بر اساس آنچه در حال حاضر در زمان نوشتن از آن استفاده می کنم. هنگام انتخاب VPN، موارد استفاده شخصی خود را شناسایی کنید، کمی تحقیق کنید و بهترین خدماتی را که نیازهای شما را برآورده می کند بیابید.