را نیویورک تایمز گزارش می دهد که گوگل در حال توسعه یک هوش مصنوعی است که می تواند داستان های خبری بنویسد. دقیقاً مشخص نیست که این فناوری چه تفاوتی با سیستم‌های هوش مصنوعی موجود در حال حاضر که برای تولید مقالات استفاده شده‌اند یا با ربات چت هوش مصنوعی Google Bard آن متفاوت خواهد بود. با این حال، ظاهراً گوگل قبلاً ابزار هوش مصنوعی جدید خود را در اختیار سازمان‌های خبری مانند گوگل قرار داده است واشنگتن پست، News Corp و نیویورک تایمز خود

ربات روزنامه نگاری گوگل که در حال حاضر تحت عنوان کاری “پیدایش” توسعه یافته است، ظاهراً می تواند در صورت ارائه جزئیات رویدادها، نسخه خبری تولید کند. بر اساس بارمنابع ناشناس، جنسیس در نظر گرفته شده است که به عنوان دستیار شخصی روزنامه نگاران عمل کند.

البته، کاملاً ممکن است که روسای روزنامه نگاران چنین فناوری را کمتر به عنوان ابزاری برای کارمندان خود و بیشتر به عنوان جایگزینی برای آنها ببینند.

همچنین ببینید: چت ربات Bard AI گوگل در برابر استفاده هکرها آسیب پذیر است. ChatGPT هم همینطور.

نگرانی مداوم وجود دارد که استفاده از هوش مصنوعی برای گزارش‌های خبری می‌تواند به گسترش اطلاعات نادرست دامن بزند. سیستم‌های هوش مصنوعی و ربات‌های چت مانند Google Bard نشان داده‌اند که نسبت به خبرنگاران انسانی مهارت کمتری در بررسی واقعیت دارند و مستعد اعلام اطلاعات نادرست با قاطعیت و اقتدار هستند.

این قبلاً برخی از سیستم های هوش مصنوعی مانند ChatGPT را در آب گرم قانونی فرود آورده است. یک مجری رادیوی جورجیا ماه گذشته پس از ارائه خلاصه نادرستی از یک پرونده دادگاه فدرال که به اشتباه از کارفرمایش کلاهبرداری کرده و وجوهی را اختلاس کرده است، از ChatGPT به دلیل افترا شکایت کرد. در اوایل ماه مه، وکیلی که از ChatGPT برای تهیه پرونده های حقوقی استفاده می کرد، با استناد به مواردی دستگیر شد که وجود نداشت – به نظر می رسید هوش مصنوعی آنها را کاملاً ساخته است.

گوگل بدون شک تلاش خواهد کرد تا از موضوعات مشابه در جنسیس جلوگیری کند، زیرا اشتباهات واقعی در سیستم هوش مصنوعی طراحی شده برای روزنامه نگاری نگران کننده خواهد بود.

مهم نیست که گوگل چقدر آن را پیچیده کرده است، یک هوش مصنوعی روزنامه نگاری نمی تواند خودش با منابع مصاحبه کند، رویدادها را تجربه کند یا گزارش تحقیقی انجام دهد. با این حال، با توجه به اینکه نویسندگان اخبار در حال حاضر معمولاً به رایانه‌های خود بسته می‌شوند تا هر روز چندین داستان را منتشر کنند، می‌توان استدلال کرد که اکثر روزنامه‌نگاران به هر حال فرصت انجام این کار را ندارند.